Gewrichtspijn kan mild of ernstig zijn. De intensiteit en de aard van de gewrichtspijn is afhankelijk van de oorzaak. Een veelvoorkomend symptoom van een aangetast gewricht is milde zwelling en roodheid, maar ook een verminderde mobiliteit. Om de behandeling voor het verminderen van pijn te beginnen, is het eerst nodig om de oorzaak van de pijn te achterhalen.

HET DOEL EN HET SOORT GEWRICHTEN

Het gewricht is een verbinding tussen twee botten, die op zijn beurt verschillende bewegingen toelaat. Bepaalde gewrichten, zoals de schouder, laten meer beweging toe, interne en externe rotatie en voorwaartse, achterwaartse en zijwaartse bewegingen. Andere gewrichten zoals de elleboog en de tenen van de armen en benen kunnen alleen buigen (flexie) en strekken (extensie). Andere gewrichten leveren stabiliteit en verminderen de kans op schade aan structuren door langdurig gebruik.

Het gewricht bestaat uit bindweefsel met een articulair oppervlak, gewrichtscapsule. Andere belangrijke onderdelen voor de functie van het gewricht zijn de ligamenten, pezen, en spieren. Zij laten stabiliteit en beweging toe in het menselijke skelet. De gewrichten laten betere verdeling van mechanische stress toe en vermindering wrijving tijdens beweging.

Er zijn drie verschillende soorten gewrichten:

1. Synoviale gewrichten (diarthrosis) die het gewricht vrij kan laten bewegen. Zij hebben een synoviaal membraan die synoviale vloeistof vrijgeeft.

2. Kraakbeengewrichten (amphiarthroses) scheiden aangrenzende botten met articulair kraakbeen of een kraakbeenschijf, en worden samen gehouden door vaste ligamenten die kleine bewegingen toelaten (meer bepaald de intervertebrale schijf tussen twee wervels).

3. Vezelige gewrichten (synarthrodial) – de botten in schedel zijn een goed voorbeeld. Ze hebben een dun bindweefsel die de beenderen scheidt, maar geen beweging toelaat.

DE MEEST VOORKOMENDE OORZAKEN VAN GEWRICHTSPIJN

OSTEOARTRITIS

Ook gekend als osteoartrose of artrose. Het is een chronische degeneratieve gewrichtsaandoening die na cardiovasculaire aandoeningen de tweede meest voorkomende oorzaak is voor fysieke beperkingen. Het wordt vooral veroorzaakt door slijtage van het gewrichtskraakbeen. Hoewel osteoartritis vooral ouderen treft, het kan ook voorkomen op jongere leeftijd. Risicofactoren voor het ontwikkelen van osteoartritis zijn overgewicht (verhoogt mechanische stress op het articulair kraakbeen), activiteiten (teveel herhaaldelijke bewegingen tijdens een specifieke sport), genen, hormonen en blessures. Symptomen omvatten het verdikken of vervormen van het gewricht, beperkte beweging en pijn. Door de ernstigheid van de aandoening is het belangrijk om preventief te handelen voor de ziekte start. De behandeling omvat zelfstudie, fysieke therapieën, medicijnen en een chirurgische ingreep.

PSORIATISCHE ARTRITIS

is een chronische aandoening, dit betekent dat het nooit verdwijnt, maar dat het gecontroleerd kan worden door het gebruik van medicijnen en het veranderen van levensstijl. Het is een vorm van artritis die mensen met psoriasis treft, en de diagnose is niet altijd makkelijk omdat het meestal gezien wordt als reumatoïde artritis. Symptomen zijn pijn en stijfheid veroorzaakt door die ontsteking, die zich meestal in ochtend voordoet of na een zitpauze, maar de symptomen kunnen de hele dag duren. De gewrichten kunnen gezwollen zijn en warm aanvoelen.

Het kan voorkomen op de achillespees en de plantar fascia op de voet. 35% van patiënten met psoriatische artritis kunnen een verdikking van de vingers hebben, ook wel eens “worstenvingers of dactylitis” genoemd. Een van de meest voorkomende symptomen is terugkerende ontsteking van de voorste oogkamer. Het wordt meestal behandeld met niet-sferoïdale antireuma medicijnen. In de meest ernstige gevallen kunnen ook biologische medicijnen gebruikt worden.

REUMATOIDE ARTRITIS

is een chronische ontsteking van het bindweefsel (het immuunsysteem valt het kraakbeen aan) en treft meestal de kleine gewrichten van de handen, polsen, schouders, knieën en enkels. Het treft meestal de kleine gewrichten op de armen en polsen aan beide kanten van het lichaam. De oorzaken van reumatoïde artritis zijn onbekend, maar omdat het een auto-immuun ziekte is, worden genen en infecties (viraal en bacterieel) als triggers gezien.

De aandoening komt meer voor in vrouwen en ouderen. Een karakteristiek symptoom van reumatoïde artritis is stijfheid in de ochtend die minstens een half uur duurt. De opzwelling en pijn in het gewricht moet minstens zes weken plaatsvinden voor een diagnose kan worden gesteld. 20% van patiënten merken harde bultjes en bochels opmerken, ongeveer de grootte van een erwt, en over de loop der tijd kan reumatoïde artritis de interne organen gaan beïnvloeden. Indien het behandeld wordt, kan het onder controle worden gehouden door het gebruik van medicijnen en het wijzigen van de levensstijl.

LUPUS

is een auto-immuun ziekte die gewrichtspijn veroorzaakt in 90% van patiënten. Naast de gewrichten, kan de aandoening ook de huid, nieren, longen en het zenuwstelsel treffen. Het wordt ook gekarakteriseerd door actieve en inactieve stadia. Lupus treft meestal vruchtbare vrouwen en kan veroorzaakt worden door een genetische factor en externe factoren. Symptomen kunnen variëren van mild tot ernstig met een fataal resultaat.

Symptomen omvatten algemene zwakheid en koorts. Vroege symptomen van de aandoening kunnen alle gewrichten treffen en leiden tot opzwellingen en artritis. Symptomen kunnen niet alleen de huid en interne organen treffen, ze kunnen ook leiden tot depressie. De arts moet de behandeling voorzichtig kiezen. Naast medicatie zijn verandering in levensstijl ook nodig, inclusief meer lichaamsbeweging, de juiste voeding, het voorkomen van infecties en langdurige blootstelling aan zonlicht vermijden.

JICHT

is een ontsteking van het gewricht (een soort van artritis) veroorzaakt wanneer urinezuur kristallen in de gewrichten vormt (in bindweefsel, kraakbeen, pezen). Symptomen zijn plotse en ernstige aanvallen van pijn, roodheid, en het opzwellen van de gewrichten. De aandoening begint meestal met ernstige pijn, roodheid en het opzwellen van de duim. De pijn is zo erg dat zelfs het gewicht van een laken pijn kan doen.

Roodheid en pijn kunnen zich verspreiden naar het enkel en het onderbeen, en zodoende beweging beperken. Het treft meestal mannen tussen 40 en 50 jaar en vrouwen in de menopauze. De oorzaak is een genetische factor en het teveel eten van eiwitrijke voeding. Het wordt behandeld met ontsteking werende medicijnen, maar het is nog belangrijker om eetgewoonten te veranderen en een gezond gewicht te bereiken.

DE ZIEKTE VAN LYME

gewrichtspijn is één van de mogelijke symptomen van de ziekte van Lyme. Het eerste symptoom is specifieke roodheid (erytheme migrans), die meestal een week of twee na een beet van een teek verschijnt. Van de erytheme, de Borrelia, een genus van bacteriën, kan zich verspreiden naar andere weefsels via de lymfe of het bloed en de huid, spieren, zenuwstelsel en hart gaan beïnvloeden.

De ziekte treft meestal één tot twee gewrichten, en de symptomen komen minder voor met tijd. Als u denkt de ziekte van Lyme te hebben, is het essentieel om een vroege diagnose en behandeling te krijgen, maar ook langdurige medische verzorging. Wanneer u tijd doorbrengt in de natuur, bescherm uzelf met insectenspray en geschikte kledij (lange broek en mouwen). Wanneer u roodheid opmerkt, neem onmiddellijk contact op met uw dokter.

HYPOTHYREOIDIE

dit is het resultaat van een inactieve schildklier. Het komt meer voor in vrouwen (vooral over 50 jaar) en het risico is hoger wanneer de aandoening in uw familie voorkomt, wanneer de patiënt rookt, of last heeft van Hashimoto’s thryreoïditis. Gewrichtspijn en gevoelloosheid, carpaal tunnelsyndroom of opzwelling kunnen in bepaalde gewrichten optreden.

De beste therapie voor het behandelen van hypothyreoïdie is het gebruik van schildklier vervangende hormonen. Pijnstillers kunnen ook nuttig zijn, net zoals veranderingen in levensstijl, meer lichaamsbeweging en een gezond dieet met minder gluten.

FIBROMYALGIE

is een aandoening die chronische pijn in de spieren en bindweefsel veroorzaakt, en ongeveer 3% van de bevolking treft. Vrouwen hebben een hogere kans om deze aandoening te ontwikkelen. In 1992, werd het erkend als een echte ziekte door de Wereld Gezondheid Organisatie. Veelvoorkomende symptomen zijn vermoeidheid, spierpijn en gewrichtspijn.

Pijnaanvallen kunnen voorkomen en verdwijnen, waarbij de triggers meestal fysieke of emotionele stress zijn. Vrouwen tussen 40 en 75 jaar met een overgewicht hebben ook een hoger risico. Mensen met reumatoïde artritis of lupus hebben ook een hogere kans om de aandoening te ontwikkelen. Er is momenteel geen remedie voor fibromyalgie, maar de problemen die het veroorzaakt kunnen aangepakt worden. Therapie kan medicijnen, oefeningen, psychologische hulp en een aangepast dieet omvatten.